RESULTAAT GERICHTER + KOSTENEFFECTIEF WERKEN

Yvo Nuyens: "Het wegwerken van de sociale gezondheidskloof moet een meetbare doelstelling worden".
Het verschil in levensverwachting, morbiditeit, enz. tussen hoog- en laaggeschoolden is veel te groot. Meer aandacht in de statistieken en een concrete, goed gecoördineerde aanpak is nodig.

Marleen Temmerman: "We zijn goed bezig, maar alles kan beter. Zeker wanneer je met krappe budgetten toch hoogstaande en toegankelijke zorg wil bereiken".
Kwaliteit en kosten-baten kan je verbeteren via EBM principes en richtlijnen, forfaitarisering van de terugbetaling, het GMD beter uit te werken, zorgregio’s te activeren, betere planning.

Lieven Annemans: "Kosteneffectieve preventie loont, zeker wanneer men ook gedragspatronen aanpakt".
Investeer meer in preventie, maar kies selectiever voor interventies die kostenefficiënt zijn. Slechte gedragspatronen zijn een onderkende oorzaak van ziekte. Dit goed aanpakken, overstijgt de gezondheidszorg. Zorg en preventie moeten ook nauwer op elkaar aansluiten.

Maggie De Block: "Disease management, een vernieuwingsfonds en ‘centres of excellence’ pakken drie grote problemen in de ziekteverzekering efficiënt aan".
Nieuwe geneesmiddelen en behandelingen worden pas definitief terugbetaald, na twee jaar ‘evaluatie’ in een ‘vernieuwingsfonds’. Chronische ziekten worden per ‘zorgtraject’ terugbetaald (één bedrag dat dekt wat nodig is). ‘Centres of excellence’ worden nationaal, maar ook internationaal erkend.

Dirk Broeckx: "Bouw concrete ‘Pay for Quality’ en ‘Pay for Performance’ in elk vergoedingssysteem in".
Laat de zorgverstrekkers zelf realistische en (op zich) kosteneffectieve kwaliteitsindicatoren opstellen voor structuur- proces- en outcomes meting. Maak die ‘tegenstelbaar’: het halen ervan moet beloond worden (en denk daarbij niet alleen aan geld).

Dirk Broeckx: "Zorgverstrekkers en overheid moeten hun jaarbudget ‘wederzijds’ garanderen, zodat vergoedingen daar slechts een faire verdeling van worden".
Het ’macro’ deelbudget van een sector zou een trekkingsrecht moeten zijn. Wie bespaart snijdt dan niet langer in eigen vlees en de overheid kan zich focussen op de globale budgetverdeling per sector of per ziekte (bij disease management). De uitgaven worden dan niet langer bepaald door de ‘micro’ vergoedingen en hun volume. Zij zijn dan nog slechts een middel om het geld te verdelen binnen een sector of een ziekte, zodat de klemtoon echt op efficiëntie kan gelegd worden.

Filip Babylon: "Een goed gestructureerde ‘geneesmiddelen check-up’ door de apotheker ondersteunt de arts voor de medicatie bij chronische patiënten".
Het medicatieoverzicht wordt een essentiële ‘tool’ in de zorg van polumedicatei patiënten. De apotheker analyseert het schema en overlegt met de arts. Die past desgevallend de medicatie aan en communiceert met de patiënt. Beiden volgen nadien het medicatiegebruik verder op".

Jan De Maeseneer: "De versnippering van de bevoegdheden in de zorg moet verdwijnen en de defederalisering moet gebeuren op basis van de verblijfplaats (dus op basis van het gewest en niet van de gemeenschap)".
Een regionaal beleid is nodig, omdat de aanpak van de zorg verschilt. De verblijfplaats is daarbij een beter criterium om het zorgpakket te bepalen dan de gemeenschap. In multiculturele gemeenschappen (zoals Brussel) is dat de enige manier om een goed gezondheidsbeleid te kunnen voeren.

Guy Peeters: "Maak van ziekenfondsen zorgadviseurs die de belangen van hun leden effectief verdedigen en ontsluit beschikbare informatie".
De ‘uitbetalingsfunctie’ verdampt door de informatisering. Ziekenfondsen moeten hun meerwaarde tastbaar maken door hun leden te coachen doorheen de gezondheidszorg, o.m. door met de beschikbare gegevens kwaliteit zichtbaar te maken. Hun werkingsinkomsten moeten afhankelijk zijn van hun prestaties.

Yvo Nuyens: "Patiëntenorganisaties moeten volwaardige partners worden in het overlegmodel met alle andere stakeholders".
Meer betrokkenheid van de patiënt verbetert de zorg. Dat geldt niet alleen voor het individu, maar ook voor de ‘community’ van de patiënten. De versnipperde patiëntenorganisaties moeten ‘the voice of the customer’ weergeven.

Peter Degadt: "Een waslijstje van klassieke maar deugdelijke ‘quick wins’ die al langer op tafel liggen van de ziekteverzekering".
Diverse efficiëntiewinsten door budgetopmaak op basis van reële uitgaven, actualisatie van de nomenclatuur, personeelsnormen per ziekenhuis (ipv. per dienst), spoedgevallendienst en wachtposten huisartsen beter benutten, enz.

Alain De Wever: "Appliquez le HTA et l’évaluation cout-efficacité également pour l’équipement médical et faites le au niveau paneuropéen".
Seul les médicaments sont évalués quand à leur efficience. Il faut étendre cette évaluation à tout le matériel et les procédures (diagnostiques).

Peter Degadt : "Vervang de huidige duale financiering van ziekenhuizen door nieuwe modellen die artsen en ziekenhuizen samen zullen moeten uitwerken".
Vandaag komt het geld uit het budget financiële middelen en van een afname op de artsenhonoraria.

Alain De Wever : "Remplacez le financement actuel en trois volets (le séjour, les honoraires et les médicaments) par un système intégré".
Une grande partie des activités d’un hôpital peut être financé par un prix de revient global, calculé par pathologie. Celui-ci devra couvrir l’ensemble des trois volets actuels.

Peter Degadt : "De zorgcontinuïteit verbeteren door de opleiding en de beschikbaarheid van zorgverstrekkers af te stemmen op de noden".
De huidige en toekomstige schaarste van (bepaalde) zorgverstrekkers kan opgevangen worden door instroom in de opleiding te verbeteren, door betere taakafspraken en via vergoedingssystemen die motiveren om de continuïteit te garanderen.